Κουραμπιέδες με σοκολάτα (κουλουράκια)

Το μπλογκ μου είναι και επίσημα οτι να'ναι.
Καλα μονο η φωτεινη το διαβάζει ετσι κ αλλιως(γεια σου φωτεινηηηηηη <3)
ΥΛΙΚΑ
300γρ.βουτυρο προβειο
110γρ.ζαχαρη αχνη
550γρ.αλευρι
25γρ.κακαο
25-35γρ. κονιακ ή ρουμι ή νερο
ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ
200γρ. ζαχαρη αχνη
5γρ. κακαο ασπραδι απο ενα μικρο αυγο
1κουτ. γλυκου χυμος λεμονιου
ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Χτυπαμε στο μιξερ το βουτυρο με την αχνη πολυ καλα(περ. 15 λεπτα).Στη συνεχεια προσθετουμε τα υπολοιπα υλικα και συνεχιζουμε το χτυπημα.Οπως το ζυμαρι ειναι μαλακο το απλωνουμε σε μια λαδοκολλα σε παχος 1-1,5 εκ.Αφηνουμε στο ψυγειο να σταθεροποιηθει(αυτο το κομματι εγω το προσπερασα).Βγαζουμε απο το ψυγειο και φτιαχνουμε με κουπ-πατ διαφορα σχηματα.Ψηνουμε σε προθερμασμενο φουρνο στους 160-170 C για 20 λεπτα.

ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ
Ανακατευουμε ολα τα υλικα μαζι πολυ καλα και με ενα πινελο γλασαρουμε τους κουραμπιεδες οταν ειναι κρυοι.Τους διατηρουμε σε μεταλλικο κουτι.

θγ.Η συνταγη ειναι του Στελιου Παρλιαρου







Ψευτοκριτική


το ριξαμε στις ταινιες =D
αναρωτιομουν σημερα ποσο πιο οτι να ναι μπορει να γινει το μπλογκ μου,οταν ξαφνικα μου ηρθε η ιδεα.Θα γραφω για τις ταινιες που βλεπω!
κλεισαμε αλλωστε ηδη ενα μηνα χωρις αναρτηση οποτε χειροτερα αποκλειεται να τα κανω.

στο θεμα μας λοιπον!!


500 days of summer
Ρομαντικη κομεντι για δυο ανθρωπους που καθολη τη διαρκεια του εργου
δεν καταφεραν να συμβαδισουν συναισθηματικα ουτε για μισο λεπτο!
(ψεματα πρεπει να υπηρχαν δυο σκηνες που κοντεψαν να τα καταφερουν αλλα μου βγηκε ωραια η απο πανω φραση και δεν την αλλαζω τωρα)
Το παλικαρι συναισθηματικουλι και με πιστη στην αιωνια αγαπη πεφτει με τα μουτρα στην σαμερ επηρεασμενος προφανως και απο την ζεστη του ονοματος της-σοβαρα τωρα παιζει ρολο το ονομα.Η κοπελα απο την αλλη πεπεισμενη πως δεν ψαχνει για σχεση τον κραταει στο 1 μετρο χωρις να του δινει προοπτικες .Εκεινος εννοειται οτι επιμενει.
Πιστευει ειπαμε.
Εκει καπου αρχιζουν να βγαινουν τα τραυματα του σεναριογραφου στην φορα ο οποιος πρεπει να εχει κανει διατριβη στο ακυρο με τη χρηση της φρασης:
"συγνωμη δεν ψαχνω για σχεση"
αφου φροντιζει να δημιουργησει οσο περισσοτερες τυψεις μπορει σε οσους το εχουν(μ)ε πει.
Ενταξει,ποναει η αγαπη,το καταλαβαμε.
Ο πρωταγωνιστης θρηνει για πανω απο τις μισες απο τις 500 μερες λοιπον κατι που προφανως θα κουραζε αν δεν υπηρχει το εξης παραδοξο:
ο σκηνοθετης παιζει με το χρονο και τις καταστασεις δινοντας τους ρυθμο τετοιο ωστε να εχεις χρονο να θρηνησεις τα λαθη σου/τη σχεση των ηρωων μα ταυτοχρονα να μην νιωσεις πως βλεπεις ακομα μια ψευτοευαισθητη ταινιουλα.
Πανεξυπνο κατα τη γνωμη μου.Στα συν πρεπει να αναφερθει οτι υπαρχει γενικα αερας ευρωπαικου κινηματογραφου χωρις κοινωνικοπολιτικα μπερδεματα!
(ενταξει του λιγοστου που εχω δει)

Ομορφη ταινια με ευφυες τελος!
Στον κινηματογραφο μαλλον θα ειχα θρηνησει το χρονο που εχασα
αλλα για βραδακι με φιλες ειναι οτι πρεπει =)

Κατερινα Αγγελακη-Ρουκ

Προσφατα διαβασα ποιηματα της.Μολις,για να ειμαι ακριβης.
Επειδη λοιπον η απουσια ειναι επικαιρο θεμα της ζωης μου,παραθετω ενα απο τα αγαπημενα μου ποιηματα της.

Λέει η Πηνελόπη

Δεν ύφαινα, δεν έπλεκα,
ένα γραφτό άρχιζα, κι έσβηνα
κάτω απ’ το βάρος της λέξης
γιατί εμποδίζεται η τέλεια έκφραση
όταν πιέζετ’ από πόνο το μέσα.
Κ
ι ενώ η απουσία είναι το θέμα της ζωής μου
–απουσία από τη ζωή –
κλάματα βγαίνουν στο χαρτί
κι η φυσική οδύνη του σώματος
που στερείται.

Σβήνω, σχίζω, πνίγω
τις ζωντανές κραυγές
«πού είσαι έλα σε περιμένω
ετούτη η άνοιξη δεν είναι σαν τις άλλες»
και ξαναρχίζω το πρωί
με νέα πουλιά και λευκά σεντόνια
να στεγνώνουν στον ήλιο.
Δ
ε θα ’σαι ποτέ εδώ
με το λάστιχο να ποτίζεις τα λουλούδια
να στάζουν τα παλιά ταβάνια
φορτωμένα βροχή
και να ’χει διαλυθεί η δική μου
μες στη δική σου προσωπικότητα
ήσυχα, φθινοπωρινά...
Η
εκλεκτή καρδιά σου
– εκλεκτή γιατί τη διάλεξα –
θα ’ναι πάντα αλλού
κι εγώ με λέξεις θα κόβω
τις κλωστές που με δένουν
με τον συγκεκριμένο άντρα
που νοσταλγώ
όσο να γίνει σύμβολο Νοσταλγίας ο Οδυσσέας
και ν’ αρμενίζει τις θάλασσες
στου καθενός το νου.
Σ
ε λησμονώ με πάθος
κάθε μέρα
για να πλυθείς από τις αμαρτίες
της γλύκας και της μυρουδιάς
κι ολοκάθαρος πια
να μπεις στην αθανασία.
Ε
ίναι σκληρή δουλειά κι άχαρη.
Μ
όνη μου πληρωμή αν καταλάβω
στο τέλος τι ανθρώπινη παρουσία
τι απουσία
ή πώς λειτουργεί το εγώ
στην τόσην ερημιά, στον τόσο χρόνο
πώς δεν σταματάει με τίποτα το αύριο
το σώμα όλο ξαναφτιάχνει τον εαυτό του
σηκώνεται και πέφτει στο κρεβάτι
σαν να το πελεκάνε
πότε άρρωστο και πότε ερωτευμένο
ελπίζοντας
πως ό,τι χάνει σε αφή
κερδίζει σε ουσία.

τιτλοι τελους;οχι φυσικα.Αλλο ενα γραμμα για εσενα...

οχι ενταξει
το αποφασισες
ξεχασες,παει,τελειωσε...
δεν τον θελεις λεμε
δεν βυθιζεσαι σε σκοταδι καθε φορα που τον σκεφτεσαι
δεν αδυνατεις να λειτουργησεις καθε φορα που το μυαλο σου σχηματιζει την εικονα του χαμογελου του
ουτε τρεμεις στην ιδεα του αγγιγματος του
ενταξει λεμε
το αποφασισες
ξεχασες,παει,τελειωσε....
οι μερες σου στο ονειρο τελειωσαν,
οι αναμνησεις ξεθωριαζουν,
τα συναισθηματα δεν τα νιωθεις να σε τρυπανε πια
κλπ κλπ κλπ
λογια και αηδιες
σιγα,μην τα πολυπεις και τα πιστεψεις...
εκεινη βεβαια τα νιωθει οσα εσυ δεν θα μπορεσεις καν να ξαναφανταστεις.
φυσικα...


μα εισαι δικος μου
και παντα θα εισαι
και ας εισαι κοντα μου και ας μην εισαι
ψαχνω τροπο μεσα στα ονειρα μου
λιγο πριν σε χασω να σε φερω κοντα μου
να σου δειξω πως τα'χω χαμενα
για να σε σωσω,να σωθω απο εμενα...

γιατι ο ερωτας του μυαλου μου θα εχει παντα
μεγαλυτερη δυναμη
οσο και αν σε αγαπησει η σαρκα της


λογια λογια λογια
να τα κανω γραμμα να σου τα στειλω αραγε?
δεν νομιζω να τα διαβαζεις αλλωστε...
καλα θα ηταν παντως...


να ειχα το θαρρος να σου τα ελεγα οταν επρεπε...
και ας με λυποσουν...

...........

γαμωτο...
=(


ειμαι πολυ αναλυτικη τελευταια...

Γυρω σας

Μπαινεις και κοιτας
ολοι τους εκει
οπως παντα
εσυ εδω ομως
κανεις το βημα και πας κοντα
μα ποσο κοντα νιωθεις?
προσπαθεις να ακουμπησεις να νιωσεις να αγαπησεις
να αγαπηθεις
χτιζεις μια ζωη γυρω τους και πορευεσαι
ποσες ζωες εχτισες γυρω απο εσενα,αν καμια?
ποσοι το εκαναν αλλωστε?
το θελεις,μα αξιζει οποιουδηποτε η ζωη αν το κεντρο της δεν ειναι οι φιλοι του?
θετεις προτεραιοτητες
δεν θα στεναχωρηθω που θα φυγουν(φυγω)
κανουμε τις ζωες μας τωρα
προχωραμε
θα σου λειψουν
σου εχουν ηδη λειψει
θα το πεις?
θα το δειξεις?
θα κλαψεις,θα φοβηθεις?
φτανει το τελος ετσι δεν ειναι
ποσο μενει?
ξερεις την απαντηση την απαντηση.Την εχεις χιλιομετρησει

10 μηνες
θελω να ειμαστε εδω
σας αγαπω...



αργησα να καταλαβω ποσο τρομαχτικο ειναι να νιωθεις πως πληγωσες καποιον και να σε νοιαζει πιο πολυ απ'το τι ενιωσες εσυ...
σ' ευχαριστω... <3

Blog Action Day 2009

Ενας απο τους θεσμους που προσφατα ανακαλυψα και αγαπησα αμεσως ειναι http://www.blogactionday.org/
Ειναι θεσμος που "γιορταζεται" καθε χρονο στις 15 οκτωβριου και ενωνει τους μπλογκερ ολου του κοσμου στη συγγραφη ενος ποστ σε κοινη ημερομηνια και με κοινο θεμα με σκοπο την συζητηση για ενα θεμα διεθνους σημασιας.Η Blog Action Day 2009 θα ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα εβεντ κοινωνικης βελτιωσης που εγιναν ποτε στο διαδυκτιο.
Το φετινο θεμα δεν ειναι αλλο απο τις κλιματικες αλλαγες.

Τα προβληματα του περιβαλλοντος πολλα,πολλη και η αδιαφορια του κοσμου.
Προσωπικα πρεπει να ομολογησω οτι αργησα να ευαισθητοποιηθω σχετικα με το θεμα αφου συστυχως τα Μ.Μ.Ε και τα σχολεια μας το παρουσιαζουν ως ακομα ενα κλισε ζητημα για το οποιο δενε χουμε και πολλα να κανουμε
Αυτο δεν θα μπορουσε να ειναι πιο μακρια απο την πραγματικοτητα
Ενας ενας και ολοι μαζι θα κανουμε την αλλαγη οσο τετριμενο και αν ακουγεται κατι τετοιο
Μην ξεχνατε πως ποτε δεν εχεις τη δυναμη μεχρι να την χρησιμοποιησεις!


Συμβουλες υπαρχουν στην σελιδα της wwf και οχι μονο
Ας ενημερωθουμε λοιπον και ας δρασουμε :)

Google αφιερωσεις

Προφανως δεν λεγονται ετσι
τωρα το σκεφτηκα
σημερα λοιπον
ειχε για τον

Μοχάτμα Γκάντι

Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι ήταν Ινδός πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης. Υπήρξε η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία και εμπνευστής της μεθόδου παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών.

Η διδασκαλία του επηρέασε το διεθνές κίνημα για την ειρήνη και μαζί με τον ασκητικό βίο του συνέτειναν στο να καταστεί παγκόσμιο σύμβολο και ορόσημο της φιλοσοφικής και κοινωνικοπολιτικής διανόησης του 20ου αιώνα. Έγινε ευρύτερα γνωστός με την προσωνυμία Μαχάτμα, που φέρεται να του απέδωσε στα 1915 ο Ινδός νομπελίστας ποιητής και φιλόσοφος Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ και στα σανσκριτικά σημαίνει Μεγάλη Ψυχή.

Γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1869, στο Πορμπαντάρ, μια μικρή πόλη στη δυτική ακτή της Ινδίας στην επαρχία Γκουτζάρατ. Η οικογένειά του ανήκε στην κάστα Βανισίγια, σύμφωνα με την ινδουιστική παράδοση του κοινωνικού διαχωρισμού σε κάστες. Ο παππούς του ήταν τοπικός κυβερνήτης του Πορμπαντάρ θέση στην οποία τον διαδέχτηκε ο γιος του και πατέρας του Μαχάτμα, Καραμτσάντ. Η μητέρα του, Πουτλιμπάι, που ήταν η τέταρτη σύζυγος του Καραμτσάντ (οι τρεις προηγούμενες είχαν πεθάνει κατά τη διάρκεια της γέννας) επηρέασε καταλυτικά το χαρακτήρα του με την αγιότητα του βίου της, την ευγένειά της και τη θρησκευτική της πίστη.

Μεγάλωσε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο ασπαζόταν τις απόψεις του τοπικού θρησκευτικού κινήματος της Γκουτζαράτ, Τζαΐν, που πρέσβευε τις αρχές του μη-τραυματισμού οποιουδήποτε ζωντανού πλάσματος, τη χορτοφαγία, τη νηστεία ως μέθοδο αυτοκάθαρσης και την αμοιβαία ανοχή μεταξύ των μελών των διάφορων καστών και θρησκευτικών κινημάτων.

Το 1876 η οικογένειά του μετακόμισε στην πόλη Rajkot και ο Μαχάτμα εγγράφηκε στο σχολείο. Την ίδια χρονιά αρραβωνιάστηκε την συνομήλική του Καστουρμπάι, κόρη του εμπόρου Gokuldas Makanji. Το 1881 εισήλθε στο Γυμνάσιο Alfred High School και δύο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την Καστουρμπάι. Μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά το Χαριλάλ (1888), το Μανιλάλ (1892), το Ραμντάς (1897) και τον Ντεμντάς (1900).

Στις 16 Νοεμβρίου 1885 πέθανε ο πατέρας του σε ηλικία 63 ετών. Το 1887 επέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις και εισήλθε στο Κολλέγιο Samaldas, αλλά οι σπουδές εκεί του φάνηκαν δύσκολες και η ατμόσφαιρα δυσάρεστη οπότε παρακολούθησε μόνο ένα ακαδημαϊκό έτος. Μετά από αυτό ένας οικογενειακός φίλος πρότεινε πως εάν ο Μαχάτμα επιθυμούσε να αναλάβει τη θέση του πατέρα του θα ήταν καλό να σπουδάσει νομικά, σπουδές που θα διαρκούσαν τρία χρόνια στο Λονδίνο. Έτσι ο νεαρός Γκάντι εκμεταλλευόμενος αυτή την πρόταση μετέβη στην πρωτεύουσα της τότε Βρετανικής Αυτοκρατορίας στις 4 Σεπτεμβρίου 1888 και εγγράφηκε στο University College London. Ο Γκάντι φανταζόταν την Αγγλία σαν το κέντρο του πολιτισμού, χώρα φιλοσόφων και ποιητών. Η φανταστική του εικόνα, όμως, υπεχώρησε όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με το χλευασμό των συμφοιτητών του για τις ιδιαίτερες πολιτισμικές του συνήθειες ενώ συνάμα δυσκολευόταν να προσαρμοστεί προς το δυτικό τρόπο ένδυσης και συμπεριφοράς.

Ο Γκάντι το 1890 με μέλη της Ένωσης Χορτοφάγων Λονδίνου.

Η παραμονή του στο Λονδίνο επηρεάστηκε από την υπόσχεση, που είχε δώσει στη μητέρα του, ενώπιον του μοναχού Becharji της ομάδας Τζαΐν, να απέχει από την κρεοφαγία, την οινοπνευματοποσία και την ερωτική ελευθεριότητα. Αν και πειραματίστηκε στην υιοθέτηση ορισμένων αγγλικών συνηθειών, εντούτοις, παρέμεινε χορτοφάγος συμμετέχοντας στην Ένωση Χορτοφάγων του Λονδίνου, όπου ανήκε και ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, εκλεγόμενος μάλιστα και μέλος της εκτελεστικής της επιτροπής.

Ορισμένα από τα μέλη της Ένωσης ήταν επίσης μέλη της Θεοσοφικής Εταιρείας, η οποία είχε ιδρυθεί το 1875 με σκοπό την προώθηση της παγκόσμιας συναδέλφωσης και επικέντρωνε στη μελέτη της βουδιστικής και ινδικής βραχμανικής λογοτεχνίας. Αυτοί παρότρυναν τον Γκάντι να διαβάσει τη Bhagavad-Gita. Το ίδιο διάστημα ένας Χριστιανός φίλος του του πρότεινε να διαβάσει τη Βίβλο. Αν και βρήκε δύσκολη και ανιαρή την ανάγνωση της Παλαιάς Διαθήκης ενθουσιάστηκε με την Καινή Διαθήκη και ιδιαίτερα με την "Επί του Όρους ομιλία". Μη έχοντας επιδείξει προηγουμένως ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θρησκεία μελέτησε θρησκευτικά έργα και πραγματείες γεγονός που του ενεφύσησε την αρχή για το σεβασμό κάθε θρησκείας και την υπεράσπιση της θρησκευτικής ιδιαιτερότητας.


Αφού πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις του τελευταίου έτους και έλαβε το πτυχίο του απέπλευσε για την Ινδία στις 10 Ιουνίου του 1891. Φθάνοντας στη Βομβάη πληροφορήθηκε ότι η μητέρα του είχε πεθάνει. Οι συγγενείς του σκόπιμα του είχαν κρύψει την είδηση προκειμένου να αποφύγει το συναισθηματικό κλονισμό, όντας τόσο μακριά από την πατρίδα. Αρχικά έμεινε για λίγο στο Rajkot αναλαμβάνοντας την εκπαίδευση του μικρού γιου του και των παιδιών του αδελφού του ενώ λίγο αργότερα αποφάσισε να ανοίξει δικηγορικό γραφείο στη Βομβάη. Εκεί παρέμεινε μερικούς μήνες αναλαμβάνοντας μόνο μια μικρή υπόθεση. Όταν, όμως, προσήλθε στο δικαστήριο για να αγορεύσει έχασε το θάρρος του και δεν κατάφερε να αρθρώσει ούτε μία λέξη.

Η αποτυχία του στη Βομβάη τον έφερε πίσω στο Rajkot όπου προσπάθησε να σταδιοδρομήσει επαγγελματικά. Και εκεί όμως δεν κατάφερε να προοδεύσει και επιπλέον ένιωθε άβολα μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο ασήμαντες δολοπλοκίες και μικροπρέπειες. Τότε του έγινε πρόταση από την εταιρεία Dada Abdulla & Co. να την αντιπροσωπεύσει σε μία δικαστική υπόθεση στη Νότια Αφρική. Ο Γκάντι ενθουσιάστηκε από την προσφορά και ξεκίνησε για την Αφρική τον Απρίλιο του 1893.


Φτάνοντας στη Νότια Αφρική βρέθηκε αντιμέτωπος με το φυλετικό διαχωρισμό του απαρτχάιντ, ο οποίος εκδηλωνόταν από τους λευκούς εποίκους σε βάρος των ντόπιων έγχρωμων και των Ινδών μεταναστών. Ο ίδιος ο Γκάντι εκδιώχθηκε από την αίθουσα του δικαστηρίου επειδή αρνούνταν να βγάλει το παραδοσιακό ινδικό τουρμπάνι του ενώ ακόμη μία φορά δέχθηκε βία από τον οδηγό ταχυδρομικής άμαξας λόγω του ότι αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση του σε κάποιον ευρωπαίο επιβάτη. Αυτή η κατάσταση τον οδήγησε να δραστηριοποιηθεί πολιτικά, υπερασπιζόμενος τα ανθρώπινα δικαιώματα των συμπατριωτών του.


Κατά την εικοσάχρονη παραμονή του στη Ν. Αφρική φυλακίστηκε πολλές φορές για τους αγώνες του. Εκεί για πρώτη φορά ξεκίνησε να διδάσκει την τακτική της παθητικής αντίστασης, μίας μεθόδου με σαφείς αναφορές στη σκέψη του κορυφαίου Ρώσου συγγραφέα Λέοντα Τολστόι. Στην άρνησή του για τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών επηρεάστηκε, όπως ο ίδιος έλεγε, από τη διδασκαλία του Ιησού και τον Αμερικανό συγγραφέα Χένρι Θορό, ο οποίος είχε γράψει ένα δοκίμιο για την αστική ανυπακοή.

Ο Γκάντι με τους ηγέτες της κίνησης παθητικής αντίστασης (μη βίας) στη Ν.Αφρική.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος των Μπόερς ο Γκάντι οργάνωσε σώμα τραυματιοφορέων για το βρετανικό στρατό και διηύθυνε μία μονάδα του Ερυθρού Σταυρού. Μετά τη λήξη του πολέμου επέστρεψε στον αγώνα του για τα δικαιώματα των Ινδών μεταναστών και στα 1910 ίδρυσε το αγρόκτημα Τολστόι, κοντά στο Ντάρμπαν, μια συνεταιριστική παροικία για Ινδούς.

Το 1914 η κυβέρνηση της Νοτιοαφρικανικής Ένωσης έκανε σημαντικές παραχωρήσεις στις απαιτήσεις του Γκάντι, συμπεριλαμβανομένης της αναγνώρισης των ινδικών γάμων και της κατάργησης του κεφαλικού φόρου. Έτσι αφού κατάφερε την απόδοση ουσιωδών δικαιωμάτων στους συμπατριώτες του αποφάσισε να επιστρέψει τον ίδιο χρόνο στην Ινδία.


Για δύο περίπου χρόνια ταξίδεψε σε πολλές περιοχές της Ινδίας προκειμένου να έρθει σε επαφή με τις απόψεις της σύγχρονης ινδικής κοινωνίας. Το ενδιαφέρον του επικεντρώθηκε στο πρόβλημα της επαγγελματικής μαθητείας, σύστημα στα πλαίσια του οποίου φτωχοί και αγράμματοι εργάτες δελεάζονταν ώστε να εγκαταλείψουν την Ινδία εργαζόμενοι σε άλλες βρετανικές αποικίες.


Ο Γκάντι χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της παθητικής αντίστασης κατάφερε να προκαλέσει μεγάλη κινητοποίηση για αυτό το θέμα. Στη Βομβάη πραγματοποιήθηκε συνέλευση όλων των Ινδών ηγετών και καθορίστηκε η 31η Μαΐου 1917 ως η τελευταία ημερομηνία για την κατάργηση της επαγγελματικής μαθητείας. Στη συνέχεια ταξίδεψε σε όλη τη χώρα με στόχο να λάβει υποστήριξη στον αγώνα του. Οι συγκεντρώσεις σε κάθε σταθμό της περιοδείας του ήταν τέτοιες, που ανάγκασαν την κυβέρνηση να αναγγείλει ότι το συγκεκριμένο σύστημα εργασίας θα έπαυε πριν την 31η Μαΐου.

Την περίοδο του μεσοπολέμου αναδείχθηκε σε κεντρική μορφή του εθνικού αγώνα των Ινδών για ανεξαρτησία. Το κίνημα της ανεξαρτησίας άρχισε σύντομα να εξαπλώνεται και όταν στα 1919 το Βρετανικό Κοινοβούλιο, μέσω της πράξης του Rowlatt, παρεχώρησε στις αποικιακές δυνάμεις έκτακτες εξουσίες για την αντιμετώπισή του, η τακτική της παθητικής αντίστασης απέκτησε εκατομμύρια θιασώτες σε όλη τη χώρα. Μία διαδήλωση εναντίον της πράξης του Rowlatt στην πόλη Αμριτσάρ κατέληξε σε λουτρό αίματος από τις βρετανικές δυνάμεις (Σφαγή του Αμριτσάρ). Ως αντίδραση στην απάνθρωπη αποικιοκρατική αυτή πράξη ο Μαχάτμα όρισε την 16η Απριλίου ημέρα νηστείας και προσευχής για τα θύματα της σφαγής. Το 1920 μετά την αποτυχία των Βρετανών να επανορθώσουν ο Γκάντι προώθησε μία οργανωμένη εκστρατεία μη συνεργασίας. Παραιτήθηκαν οι Ινδοί κρατικοί αξιωματούχοι, οι πολίτες αρνούνταν τη συμμετοχή σε κρατικούς οργανισμούς και τα παιδιά αποχώρησαν από τα κρατικά σχολεία.


Το τέλος

Ο Μαχάτμα Γκάντι δολοφονήθηκε στο Νέο Δελχί στις 30 Ιανουαρίου 1948 από έναν εθνικιστή Ινδό ονόματι Γκόντσε.

Dear Diary,

κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,
κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,
κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,
κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,
κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,
κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,κλάψα,σουγκαρ,ΚΛΑΨΑ,ΚΛΑΨΑ,ΚΛΑΨΑ,ΚΛΑΨΑ
ΚΛΑΨΑ,ΚΛΑΨΑ,ΚΛΑΨΑ

Ενα δικο μου , πιο ταπεινο , ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ...

Καλε μου,
ετοιμαζομουν για ενα ποστ ολο μισος το μεσημερι.
Ενα γεια και δεν μπορουσα να παρω το μυαλο μου απο πανω σου.
Σκεφτομουν τα μαγουλα σου.Τις λακουβιτσες που θα εκαναν την ωρα που θα χαμογελουσες και θα μου ελεγες γεια.Το πονηρο σου βλεμα
Και τοτε σε μισησα.Παιζεις μαζι μου.Με μισεις.Χαιρεσαι να με πεδαιυεις φαινεται
Γι'αυτο και ο θυμος μου.Με πονας καθε μερα
Ειναι ενας περιεργος πονος
Τον εχω μεσα μου συνεχεια
Σαν σφιξιμο στο στομαχι
Και ας γελαω και ας προσποιουμαι την ανετη
Και ας λεω σε ολους οτι σε εχω ξεχασει
Γιατι παντα περιμενω να κλεισει το τηλεφωνω πριν κλαψω
Παντα περιμενω να διαλυθει ο κοσμος πριν επιτρεψω στο μυαλο μου να σε σκεφτει...



Δεν τα πιστευα εγω αυτα
Αληθεια οχι.
Τα ελεγα μελο και υπερβολες
Δεν ειναι ομως
Αναθεμα και αν ηθελα να με διαψευσει η ιδια η ζωη ετσι...



Γι αυτο σε μισω
Και σε θελω τοσο πολυ
Τα μαγουλακια σου,τα γελακια σου,και τις πονηρες ματιες σου που τις βλεπει αυτη
Και εγω απλα κοιτω που σε χαιρεται
Και την μισω κ αυτη
Κι ομως μεσα σε μερικες ωρες απο τν στιγμη που σε σκεφτηκα,μετα απο ζαλαδες και πονους στο στομαχι απο την ενταση-των ματιων σου ισως-,
σ'ερωτευτηκα και παλι
σε διακιολογησα
ολα οσα εκανες
ολα οσα εχεις κανει
κυριως οσα δεν εχεις κανει και με ποναει η απουσια τους
σε φανταστηκα μπροστα μου να σε χαιδευω και οχι να σε μισω
γιατι σε θελω τοσο που ελπιζω
Δεν θελω να μου λεει κανεις την αληθεια...



Δεν με νοιαζει που εισαι με αυτη
γι εμενα εισαι μαζι μου
εγω σε ποθω,εγω σε θελω,εγω φανταζομαι τον ερωτα σου και αρωσταινω!
ΕΓΩ
και δεν θελω να ξερω
ουτε αν την θες ουτε αν την αγαπας
Ζω μεσα στο ονειρο μου
Εκει εμενα θες οσο και εγω εσενα
Και ας μην το λες
Και ας νιωθω αξιολυπητη καθε φορα που το σκεφτομαι
Και ας μην το λεω ποτε σε κανεναν
ουτες στις πιο κοντινες μου φιλες
γιατι οι αλλοιδεν καταλαβαινουν.
δεν ξερουν τα ονειρα μου και μου τα γκρεμιζουν...



Κανε λαθη ερωτα μου
Εμενα δεν με νοιαζει
Θα φτιαχνω εγω παρσαμυθια για σενα
Θα σε βαζω μεσα και εκει θα εσαι ο τελειοτερος πριγκιπας που υπαρχει
Πως να σε μισησω οταν σε ποθω τοσο
Αν καποιος μου ελεγε οτι σε αυτα τα ονειρα θα ερχεσαι καθε βραδυ θα ευχομουν να ονειρευομαι για παντα
Και ας χασω την πραγματικη ζωη...



Να ξερα μονο αν με σκεφτεσαι
ακομα και αν ηταν για να με κοροιδεψεις οπως κανεις με ολους
ακομα και αν ηταν για να με μισησεις
Να ξερα μονο
Και να ξερες και εσυ....


προσφατα..

τελευταια γυρνα μια σκεψη στο μυαλο μου.
κατι μου δινει την αισθηση πως η ζωη ειναι σαν γραφικη παρασταση.Μην με παρεξηγειτε αν χρησιμοποιησω λαθος τον ορο.δεν ειναι ο τομεας μου αυτα τα θεματα.Κατι μου λεει ομως τελευταια πως ενα παιχνιδι παιζεται γυρω μου εις βαρος μου χωρις να το ξερω καν-ηταν παντα απο τους μεγαλυτερους φοβους μου η αγνοια- και οποιος το παιζει αρνειται κατηγορηματικα να με ρωτησει αν ειμαι συμφωνη.Αν αντεχω τα πανω κατω και τις ποριες στο απειρο.Αν αντεχω τους εξωτερικους συντελεστες που δινουν μια και αλλαζουν την πορια σου αυθαιρετα σαν μιση απο τα παλια!Αποφασεις που παρθηκαν πανω στις οποιες δεν εχω καμια επιδραση μοιαζουν να κυριαρχουν στην ζωη μου και με ενα ειρωνικα υπουλο τροπο να την καθοδηγουν.
Νομιζω πως τισ ελεγχω.
Μερικεσ βαθιες ανασες κ ολα θα γινουν παλι ομορφα!
εισπνοη-εκπονη
εισπνοη-εκπνοη
και παλι το ιδιο και παλι απο την αρχη
Να προλαβω να επανακτησω τον ελεγχο.Ναπρολαβω να διωξω τους εξουσθαστες μου απο την πορια τησ ζωης μου.Ναδιωξω τα παθη μου να μην με ελεγχουν.Καθε στιγμιαια αοφαση ομως,οσο και αν προσπαθω,μοιαζει να εξαρταται απολυτα απο τις σκεψεις καποιου αλλου.
Οποιουδηποτε
Η εκβαση της μοιαζει να ταυτθζεται απολυτα απο την πορια της ζωης καποιου που δεν με νοιαζεται
ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΑΓΑΠΗΣΩ,ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΜΙΣΩ,ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΜΙΛΩ
η μοιρα μου,το πεπερωμενο μου γινονται ανθρωπος που δεν μπορω να πολεμησω
γινονται ο μεγαλυτερος μου εχθρος
ειναι μεσα μου κ ομως τον βλεπω απο μακρια να μου τραβα τα ηνια απο τα χερια
να με κοιταει σκληρα λεγοντας πως τωρα ηρθε η σειρα του.τωρα ηρθε η στιγμη που θα πρεπει να αφησω τον ελεγχο.εγω που παντα παρακαλουσα σαν γνησιο ευθυνοφοβικο ατομο να παιρνουν οι αλλοι τις αποφασεις για εμενα.Τωρα φοβαμαι.ειναι η πορια της ζωης.Ειναι το αναποφευκτο.χαμογελαει ομως ακομα και τραβαει ακομα.Χωρις να με ρωτα
Ισως μια απο αυτες τις μερεσ καταφερω να τα βαλω ολα παλι σε μια ταξη
Ισως μια απο αυτες τις μερες καταφερω να σταματησω να πεφτω στην τρυπα των ανουσιων αποφασεων στην οποια επεσα και συνεχιζω να πεφτω.Τοση προσπαθεια
και αυτος ακομα χαμογελα....

Σμυρνη

Για ακομα μια φορα το προηγουμενο ποστ εβγαινε τεραστιο και δεν μου φανηκε καθολου ωραιο οποτε και αποφασισα να αφιερωσω στη σμυρνη ενα ξεχωριστο ποστ.
Λιγα λογια για την σμυρνη:
Μια ελλαδα με διαφορετικη γλωσσα και θρησκεια.
Ιδιοι ανθρωποι,ιδια φαγητα,ιδια βρωμα και φτωχια στην μια μερια της πολης και ιδια (ψευτο)ομορφια και ιδιος πλουτος στην αλλη.

το καλωσορισμα στο cesme:
P7080452

το ρολόι της Σμυρνης και ενα παλιο ελληνικο κτηριο που τωρα χρησιμοποιειται
απο την "νομαρχια"

P7080465

τα παραξενα ταξι που αρεσαν στην κυρια Xριστινα :P

P7080470

αυτο τωρα ποιος το πηρε απο ποιον δεν ξερω...

P7080499

καφες στη χοβολη

P7080502

πλανοδιος μουσικος

P7080504

αποχωρηση απο το cesme με θεα το καστρο

P7080524

Χίος

δεν ειχα σκοπο να κανω την συγκεκριμενη αναρτηση αλλα το φεις μπουκ το βαρεθηκα μεσα σε μερικες ωρες μονο και με ολα μου τα προφιλ κλειστα αναποφευκτα γυρισα εδω...
κιμσετ ειναι.το μπλογκ μου αποζητα την προσοχη μου :P
στο θεμα μας λοιπον:
πηγα χιο προσφατα και για μια μερα και σμυρνη και ειπα να γραψω τις εμπειριες μου.
Ομορφο νησι δεν λεω αλλα ιδιαιτερα η μια μερια παραηταν ξερη για τα γουστα μου.Το τοπιο παρ'ολα αυτα ηταν εντυπωσιακο ακομα και στην ξερη μερια του νησιου με αποκορυφωμα τη σκηνη ενος μοναχικου δεντρου στη βαση ενος βουνου αποτελουμενο μονο απο βραχια και χωμα.Η παραλια με τα μαυρα βοτσαλα επισης πολυ εντυπωσιακη ιδιαιτερα εκει που εσκαγε το κυμα και εδινε μια περιεργη λαμψη με το δροσερο νερο του στις περιεργα ολοστρογκυλες πετρες.

Πυργί και Μεστα ειναι must see .Ιδιαιτερα το τελευταιο οπως πληροφορηθηκαμε αποτελει αντιπροσωπευτικο δειγμα της οχυρωτικης Βυζαντινης αρχιτεκτονικης και παραμενει σχεδον αθικτο αφου ειναι διατηρητεο σχεδον 35 χρονια(αν δεν κανω λαθος)

P7070400

χωριο κοντα στο βολισσο

P7060325

μεστα

P7060286

P7060281

σπιτι με την παραδοσιακη τεχνικη "ξυστο" στο πυργι

το καλοκαιρινο μου soundtrack

ειπα να το βαλω μαζι με το προηγουμενο ποστ αλλα εβγαινε υπερβολικα μεγαλο.
Lοιπον καλος ο αλκινοος που ερχεται αυριο αλλα και λιγο κεφi δεν βλαπτει
enjoy (:

http://www.youtube.com/watch?v=ScDrB6ud8u0

I got a feelin' |||| and it's a a good one (: ||||

ναι λοιπον το πηρα χαμπαρι...
ηρθε το καλοκαιρι!περασα τη μαυρη μου φαση και αποφασισα να περναω καλα! (:
σ'οσους αρεσουμε για τους αλλους δεν θα μπορεσουμε
κλισε φρασεις οπως η ζωη ειναι ωραια και η ζωη ειναι παιχνιδι κλπ δεν με εξεφραζαν ποτε ομως να που ισως και να ηρθε η ωρα...
αρχισα να πιστευω πως ισως να πρεπει ν πειθουμε τους εαυτους μας να τα πιστευουν ολα αυτα τ γλυκαναλατα
τι κακο μπορει να παθουμε αλλωστε?τιποτα!μονο καλο κανει η αισιοδοξια
καλα σαφως οχι η υπερμετρη αισιοδοξια-αυτη δεν την εχω πετυχει ακομα,ισως με μερικα ποτα σαββατο βραδυ τα καταφερω για λιγες ωρες-αλλα αυτη που ισα σου κραταει τα χειλη στραμενα προς τον ουρανο και κανει τ ματια κατω απο το αιλαινερ με το οποιο πας να τα κρυψεις λιγο πιο φωτεινα.
θελω να γινω κλισε.πραγματικα θελω
να ξυπναω το πρωι και το πρωτο πραγμα που να λεω να ειναι : ειναι καλοκαιρακι!ας το γλεντησουμε.
ολα αυτα τα λεω φυσικα με soundtrack το i got a feeling.
σωτηρη κατερινα σοφια αργυρη και γιαννη ευχαριστω π με ξυπνησατε χωρις καν να το θελετε
αν και σας βλεπω ελαχιστες φορες το χρονο με στειλατε πισω στην παρεα μου,και στον εαυτο μου,καινουριο ανθρωπο.Μια πιο ανθρωπινη εκδοχη του εγω μου
ευχαριστω
αγαπημενο καλοκαιρι να εχουμε ολοι μας (:

ps. ευχαριστω πολυ και τον τουρκο φιλο μας που ειχε τοσο ωραια ματια και το ονομα του οποιου τωρα μου διαφευγει :P


τουρκια

κατερινα-φλωρα

σοφια-σωτηρης-εγω

σωτηρης-εγω@satva

change of mind... (:

Μετα απο τοσο κλαψα ξερω πως μαλλον θα φανει καπως παραδοξο το επομενο ποστ
Josh holloway !!!!


Josh Holloway Pictures, Images and Photos
το προσωπακι του

Josh Holloway Pictures, Images and Photos

ε και αλλες δυο δεν βλαπτουν

Josh Holloway Pictures, Images and Photos


και το καλυτερο απο ολα!!!!!!!

Josh Holloway Pictures, Images and Photos


Josh Holloway Pictures, Images and Photos


τι να κανουμε εχουμε τις αδυναμιες μασ :$

απολογιες

so i've recently started saying i'm sorry to all the people i've hurt
and boy do i have a long list...
ειμαι 16 χρονων και ειτε που κατι κανω τρομερα λαθος ειτε ειμαι τρομερα ενοχικη
either way it pretty much sucks knowing that one of those easily makes it to the top of your personality trait list
δεν ξερω αν ειναι ψυχολογικο τραυμα/καταλειπο απο τις σκεψεις στα τεσσερα μου χρονια πως φταιω για ενα διαζυγιο
'η αν απλα ηταν γραφτο μου να μεγαλωσω να γινω ετσι
the world needs its psychopaths right?
παντως για οποιον εχει να μου δωσει οποιαδηποτε συμβουλη to stop screwing my life
ειμαι πραγματικα ανοιχτη
σε οτιδηποτε
2 χρονια ακομα και φευγω απο το νησι
τι λετε οι κακες συνη8ειες αλλαζουν με τον τοπο διαμονης και τους ανθρωπους που συναναστρεφεσαι 'η τις κουβαλας σε ολη σου τη ζωη?

σιχαινομαι να εχω εφηβικες ανασφαλειες

ps.σιχαινομαι που το μισο μου ποστ ειναι στα αγγλικα
υποσχομαι να σταματησω συντομα.

και οπως ελεγα

τοσο χαλια που αυτο ειναι το μεγαλυτερο μου προβλημα εν μεσω μιας απο τις χειροτερες εποχες που εχει περασει ο συγχρονος κοσμος
great touch,don't you think?

λες και ξερω

εχοyν περασει αρκετοι μηνες απο τοτε που εκανα κατι για το οποιο μετανιωσα αρκετα
προσφατα λοιπον,αφου ξεπερασα τη λυπη κ τη "μετανοια", μπηκα στην φαση δεν ξερω
δεν ξερω αν με ακουει κανενας
δεν ξερω αν με σκεφτεται κανενασ
δεν ξερω τι θελω-ποιον θελω
δεν ξερω αν με νοιαζει
δεν ξερω αν με νοιαζεται εκεινη
μακαρι να ημουν καποια αλλη
δεν ξερω ομως και ποια αλλη
ισως μια απο αυτες στα καλλιστεια


ΘΕΛΩ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

'η ο χιτλερ

ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ

μηπως ετσι νιωσω καλυτερα?με την δυστυχια των αλλων?

ΔΕΝ ΞΕΡΩ

Je suis malade

ενα βιντεο που βρηκα πριν απο αρκετο καιρο στο blog μιας κοπελας(δυστυχως δεν θυμαμαι ονομα κλπ)και επειδη ηταν ο λογος που αρχισα και το blog μου ειπα το πρωτο post να ειναι τιμης ενεκεν σε αυτη τη κοπελα =]