.

Ειναι που τελικά σε μίσησα।
Ειναι που τελικά σε σιχάθηκα। Και με έκανες εσύ να σιχαθώ। Δεν μπορω πια να σκεφτω να ειμαι σε κρεβάτι μαζί σου। Ειναι σαν να σκεφτομαι να είμαι στο κρεβατι με εναν αγνωστο। Και με σιχαίνομαι।
Γιατι τον συγκεκριμένο αγνωστο τον ξερω। Και ειναι δειλός, είναι αναποφάσιστος, ειναι ενας βολεμένος άνανδρος χωρις τροπους!
Σιχαίνομαι.


θα μεινω παντα ιδανικος και αναξιος εραστης δεν μου τραγουδαγες;
ε και εγω αυτο θα μεινω।Ιδανικος και αναξιος εραστης του ονειρου μου। γιατι ειναι ενα ονειρο που πεθανε।
μαζι με τις προσδοκιες μου για εσενα।
πως ειναι δυνατον να εγινες εσυ ετσι;
ΠΟΤΕ εγινες εσυ ετσι;


Σκεφτομαι। Η απωλεια αυτη δεν εχει να κανει με εσενα।Δεν εχασα εσενα।Εχασα το προτυπο μου।
ΑΚομα και οταν ημουν μονη, ακόμα και όταν απογοητευόμουν απο καποιον μαλάκα πάντα υπήρχες ως πρότυπο να μου θυμίζεις οτι υπάρχουν και καλύτερα।
Συγχαρητήρια!Κατάφερες να κανεις το ακριβως αντιθετο।
Να γινεις τα χειροτερα।
Ο ξενος ανθρωπος και εκατσε μαζι μου να με ακουσει και να με παρηγορησει।Και εσυ ησοουν οπως παντα απλα απων।Καποιος που ελαχιστα τον γνωριζα σταθηκε περισσοτερο αντρας διπλα μου απ'οτι ο ανθρωπος που πιστευα οτι με γνωριζει καλυτερα στον κοσμο।


Σε μια απο τις γνωστές συλλεκτικες εμφανίσεις σου καταφερες να διαλυσεις ολες τις συναισθηματικες μου βασεις। Και σε ευχαριστω για αυτο।
Πρωτη φορα μετα απο χρονια ειμαι πραγματικα ελευθερη


η αναρτηση αυτη ειναι μπερδεμενη,χωρις τονους και με ελαχιστο ενδιαφερον। Ελπιζω πως υπαρχει αλλος αναγνωστης περα απο τη φωφωκα।
(Σημειωση: Δικα σου λογια ειναι! Μην τα ξεχάσεις)