τελικα,οταν δεν ζητας πολλα παιρνεις λιγοτερα.
μενεις πισω να αναρωτιεσαι τι εγινε,πως εγινε,πως εμπλεξε η κατασταση ετσι.
πως κατι που εμοιαζε τοσο λαμπρο μοιαζει να ληγει τοσο αδοξα.
μοιαζει να ληγει!θελεις να ελπιζεις οτι μοιαζει.
οτι δεν εχει απλα τελειωσει.
θελεις να ελπιζεις οτι το αλμα που εκανες,η προσπαθεια που κατεβαλες
εχει ακομα ελπιδα.
οτι δεν εχουν ολα απλα τελειωσει.
απλα
αδοξα
χωρις αντιο
ποσες εννοιες να εχει ενα αντιο?ενας αποχαιρετισμος?
ποσες φορες χωραει μια σκεψη να γυρισει μεσα στο μυαλο σου πριν σταματησει η ικανοτητα σου να σκεφτεσαι απο τη λυπη,την αγνοια και την αβεβαιοτητα?
ποσο περιμενεις τελικα πριν βαρεθεις την αυτολυπηση?
στο κατω κατω,ποσο βαθια βρισκεται αυτο το πηγαδι της αξιοπρεπειας?
πιο βαθια απο την τρυπα στην οποια εχεις πεσει?
γιατι αν ειναι ετσι,το τελος ακομα κ αν υπαρχει,δεν μπορεις να εισαι σιγουρος οτι θα το συναντησεις συντομα.
ή και οτι θες να το συναντησεις συντομα.
γιατι γινεται γλυκια η πτωση?
σε ποιο σημειο αρχιζει η ναρκωση?
ή μηπως αρχισε και δεν νιωθεις πια οτι νιωθεις?
ερωτησεις!λες και δεν ειχα αρκετες.το προηγουμενο(πολυ παλιο) αναλογο ποστ εχει μεινει αναπαντητο.και εσυ απλα προσθετεις.και εγω απλα ειμαι τοσο βαθια σε αυτο το πηγαδι που μονο που δεν σε ευχαρισυτω!
ποστ μεσα στο ποστ:
καλα να εισαι συνεχεια και χαρουμενος.
προσεχτικα,μην διανοηθεις να παθεις τιποτα!
να κανεις και προς τα εδω καμια σκεψη που και που γιατι αυτη τη φορα δεν εισαι στην απεναντι ακτη.
καλο ταξιδι...οσο και αν κρατησει...
υγ.οριστε φωτεινη δεν το εστειλα (αν και η πεμπτη βραδυ δεν εχει ερθει ακομα...)
χ?ω?ρ?ί?ς σ?υ?ν?ο?χ?ή ?
ΕΜΕΝΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ...
Τί θέλω πιὰ νὰ δέχωμαι τὴν προστασία τῆς Μούσας;
Νὰ σφίγγω τὴν καρδιά μου νὰ δεχτῆ
τὶς νέες ἀγάπες, πίστες καὶ χαρές της,
τάχα πὼς εἶναι μοίρα μου κ᾿ εἶνε καὶ διαλεχτή!
Πάει ὁ καιρὸς ποὺ ἀχτιδωτὸ τὸ ἀστέρι τῆς ματιᾶς μου
ἔφεγγε καὶ τῶν θείων καὶ τῶν γηίνων.
Ὢ τῶν παθῶν δὲν κράτησα ἐγὼ τὴν ἀνόσια Λύρα,
ἐμένα τὰ τραγούδια μου ἦταν μόνο γιὰ Κεῖνον.
Καὶ τραγουδοῦσα τὸν καημὸ τῆς ἄσπιλης ψυχῆς μου
μέσ᾿ στῶν δακρύων τὴν εὐχαριστία
κι᾿ ὅλη ἡ χαρὰ τοῦ τραγουδιοῦ μου ἦταν, πὼς τὴ φωνή μου
θὰ τὴν δεχόταν μία βραδιὰ μπρὸς στὴ φτωχή του ἑστία.
Κι᾿ ὡς διάβαζα στὰ μάτια του κάποτε τὴ χαρά του,
ποιὰ δόξα πιὸ ἀκριβῆ νὰ πῶ;
Στὸ χωρισμό μας τοὔφερναν σὰ χελιδόνια οἱ στίχοι
μήνυμα, πὼς ἀπὸ μακριὰ διπλὰ τὸν ἀγαπῶ.
Τώρα καμμιά, καμμιὰν ἠχὼ δὲν ἄφησε ἡ φωνή μου
σπαραχτικὴ ὅταν γέμισε μιᾶς νύχτας τὸ σκοτάδι.
Ὅμως ὅλοι φοβήθηκαν καὶ γὼ πιστεύω ἀκόμα
ἀληθινὰ πὼς τὴ βαριὰ χτύπησα πόρτα τοῦ Ἅδη.
Λοιπὸν γιατί νὰ δέχωμαι τὸ κάλεσμα τῆς Μούσας;
Σαρκάζει ἡ πίστη μέσα μου τῶν θείων καὶ τῶν γηίνων.
Μία ἀνόσια Λύρα τῶν παθῶν σὲ μένα δὲν ταιριάζει.
Ἐμένα τὰ τραγούδια μου ἦταν μόνο γιὰ Κεῖνον.
Κι αυτην...?
Κι αυτην...?
Κι αυτην...?Κι αυτην...?Κι αυτην...?
Κι αυτην...?Κι αυτην...?Κι αυτην...?Κι αυτην...?
Κι αυτην...?Κι αυτην...?Κι αυτην...?
Κι αυτην...?Κι αυτην...?
Κι αυτην...?
Τι στο καλο σε ταιζει η μανα σου τεστοστερονη σε διαλυμα....?
:@
Bad luck
Γιατι;
Γιατι η τυχη δεν υπαρχει.
Γιατι οι αισθηματικες ταινιες θα αποτελουν αποκυηματα της φαντασιας καποιου οσες φορες κ αν τις δεις.
Γιατι τα παραμυθια θα ειναι για παντα παραμυθια.
τουλαχιστον σε εμας...
